Konferencja Shigeru Ban i Architektura dla uchodźców

Architekt i badacz działający w obszarach projektowania budynków i statków wodnych. W 2007 r. ukończył Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej, na którym obecnie pracuje na stanowisku adiunkta. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 2018 roku za pracę Architektura budynków pływających: uwarunkowania i kierunki rozwoju w Polsce po roku 2000. Od marca 2022 koordynator pomocy Ukrainie na Wydziale Architektury PW.

Ekspertka w dziedzinie zrównoważonych rozwiązań w przemyśle budowlanym, projektowaniu budynków i rozwoju miejskim. Absolwentka Wydziału Inżynierii Lądowej Słowackiego Uniwersytetu Technicznego w Bratysławie. Posiada także doświadczenie w zarządzaniu projektami, wykładach, oraz konsultacjach projektów badawczych dotyczących zrównoważonego rozwoju. W ostatnich latach aktywnie działa w zarządzie Słowackiego Instytutu Domów Pasywnych. Od 9 lat jest jego przewodniczącą. Koordynatorka szeregu projektów unijnych zarządzanych przez Biuro Naczelnego Architekta Miasta Bratysławy, dotyczących szerokiego zakresu tematów związanych ze zmianami klimatu, renowacją zasobów mieszkaniowych, a także trwającego obecnie projektu zmierzającego do stworzenia dzielnic pozytywnych energetycznie (ATELIER to finansowany ze środków Unii Europejskiej projekt z zakresu inteligentnego miasta mający na celu tworzenie i rozpowszechnianie dzielnic pozytywnych energetycznie). Powołała inicjatywę Manifest2020 zajmującą się wpływem sektora budowlanego na środowisko, klimat i bioróżnorodność na terenie Słowacji. Manifest 2020 w 2021 roku został oficjalnym partnerem Nowego Europejskiego Bauhausu. Aktywnie brała udział we wsparciu uchodźców z Ukrainy poprzez podjęcie w odpowiedzi na apel Shigeru Bana realizacji tzw. Paper Partition System wypracowanego przez jego zespół.

Student czwartego roku Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego we Lwowie na kierunku Studia o Kulturze, specjalizacja zarządzanie projektami. Od prawie roku kierownik projektów we lwowskiej pracowni architektonicznej Re+. Ma 20 lat. Pochodzi z Humania, miasta w środkowej części Ukrainy.

urodzony w 1957 roku w Tokio. Pracę zawodową rozpoczął w 1982 roku w pracowni Arata Isozaki & Associates. W 1985 roku założył pracownię Shigeru Ban Architects. W 1995 roku został konsultantem Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców (UNHCR), a także założył organizację społeczną Voluntary Architects' Network (VAN) zajmującą się niesieniem wsparcia podczas katastrof. Wśród jego dzieł są Centrum Pompidou w Metzu, Muzeum Sztuki Prefektury Oita, Centrum Dziedzictwa Góry Fuji w Shizuoka, Centrum muzyki La Seine Musicale, oraz siedziba zarządu Swatch Omega. Uhonorowany licznymi odznaczeniami i nagrodami, w tym francuskim Wielkim Złotym Medalem Akademii Architektury (Grande Médaille d’or de l’Académie d’architecture, 2004), Wielką Nagrodą Architektonicznego Instytutu Japonii (2009), orderem Sztuki i Literatury (Ordre des Arts et des Lettres) w stopniu komandora (2014), architektoniczną Nagrodą Pritzkera (2014), japońskim Medalem Honorowym z Fioletową Wstęgą (2017), Nagrodą Sprawiedliwości Społecznej im. Matki Teresy z Kalkuty (2017), oraz Nagrodą Księżnej Asturii w dziedzinie Porozumienia (2022). Od 2021 roku jeden z ambasadorów tworzących grono „wybitnych myślicieli i praktyków” uczestniczących w Okrągłym Stole Nowego Europejskiego Bauhausu. Aktualnie profesor Uniwersytetu Keio.

Architektka i certyfikowana specjalistka PMP (zarządzania projektami). Od 2018 roku pracuje jako menadżerka projektów w Habitat for Humanity Romania, na rzecz którego przez ponad dekadę działała jako wolontariuszka. Oprócz mieszkalnictwa socjalnego i projektów społecznościowych w polu jej zainteresowania i badań są wykorzystanie słońca, budynki efektywne energetycznie i konstrukcje drewniane.

Architekt i wykładowca na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Zajmuje się możliwością zastosowania papieru jako materiału budowlanego, a także architekturą tymczasową, pomocową, mieszkaniową i społeczną. W 2013 roku student Shigeru Bana na Kyoto University of Art and Design w Kioto, brał udział w projekcie i budowie przedszkola pomocowego Miao Miao Paper Nursery School w Yaan w Chinach. W 2017 roku obronił doktorat o architekturze papierowej na TU Delft. Doświadczenie zawodowe i naukowe zdobył m.in. w Polsce, Wielkiej Brytanii, Izraelu, Japonii, Holandii i Niemczech. Od 2017 roku prowadzi platformę projektowo- badawczą architektury papierowej archi-tektura.eu

Architekt. Uczestnik Okrągłego Stołu Nowego Europejskiego Bauhausu. Zaangażowany w realizację w miejscach przebywania uchodźców parawanów systemu Paper Partition System wypracowanego w pracowni Shigeru Ban Architects. Sędzia konkursów architektonicznych. Ekspert nominujący do edycji 2015, 2019 i 2022 Nagrody Architektonicznej Unii Europejskiej im. Ludwiga Miesa van der Rohe. Współlaureat konkursów architektonicznych w zespole pracowni Archigrest i Toposcape (2016 – Centrum Lokalne „Orszy” w Warszawie, 2019 - Park Żerański w Warszawie). Współpraca między innymi z: Wydziałem Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej, Narodowym Instytutem Architektury i Urbanistyki, Fundacją Twórców Architektury, Ogólnopolskim Stowarzyszeniem Studentów Architektury OSSA, czasopismami Architektura-murator i A10 – New European Architecture, Stowarzyszeniem Architektów Polskich SARP, Urzędem Miasta Lublin, Urzędem Miasta Stołecznego Warszawy, Urzędem Miejskim Wrocławia, Muzeum Osiedli Mieszkaniowych w Lublinie, stowarzyszeniem Odblokuj, stowarzyszeniem Masław, Fundacją Architectuur Lokaal w Amsterdamie, Galerią Wozownia w Toruniu, Galerią Gala w Lublinie, Centrum Spotkania Kultur w Lublinie, Warsztatami Kultury w Lublinie, Muzeum Powstania Warszawskiego, Narodową Galerią Sztuki Zachęta w Warszawie, Wydziałami Architektury Politechnik Warszawskiej i Białostockiej, oraz ETH w Zurychu.

Urodzony w 1991 roku, doktor nauk o zdrowiu, ratownik medyczny, elektroradiolog. Obecnie student socjologii i pielęgniarstwa. Wykładowca naukowo-dydaktyczny Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jego praca naukowa dotyczy problemu wykluczenia grup mniejszościowych w Polsce, jego przyczyn oraz wpływu na jakość życia i zdrowia jednostek. Jest wiceprzewodniczącym Bydgoskiej Rady ds. Równego Traktowania. Wyróżniony za pracę wolontariacką przez prezydenta Bydgoszczy oraz nagrodzony w 2021 roku tytułem Społecznika Roku 2020 za pomoc szpitalom w czasie pandemii Covid-19. Nominowany w 2020 roku do nagrody LGBT+ Diamonds Award. Od początku eskalacji wojny w Ukrainie w 2022 roku jeden z koordynatorów pomocy humanitarnej udzielonej mieszkańcom Ukrainy oraz uchodźcom z Ukrainy w Polsce. Współzałożyciel strony koordynacji pomocy- Bydgoszcz Pomaga Ukrainie.

24 lata, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Jego zainteresowaniami są architektura kinetyczna, lekkie konstrukcje i rozwiązania ekologiczne w dziedzinie architektury, energetyki i mechaniki. Techniczna strona projektów i modelowanie konstrukcji jest jego ulubioną częścią projektowania. Wolne chwile spędza w garażu, realizując swoje pomysły.

Młody naukowiec w Instytucie Architektury Ekologicznej i Eksperymentalnej na Wydziale Architektury Słowackiego Uniwersytetu Technicznego w Bratysławie, którego jest absolwentem i gdzie ukończył studia doktoranckie broniąc dysertację zatytułowaną „Typologia słonecznego planowania miast: energetyczna kooperatywność struktur miejskich”. Od 2018 roku prodziekan do spraw relacji międzynarodowych i rozwoju. Od 2013 roku w zespole naukowym Wydziału Budownictwa i Środowiska Uniwersytetu Dunajskiego w Krems, do 2016 roku kierownik Centrum Architektonicznego Dziedzictwa i Infrastruktury. Jego badania naukowe dotyczą zrównoważonej architektury i projektowania urbanistycznego, zintegrowanego planowania urbanistycznego, inteligentnych miast i wykorzystaniu energii słonecznej w architekturze i urbanistyce. Jest autorem i współautorem publikacji naukowych, artykułów konferencyjnych i monografii „Słoneczna Strategia dla zrównoważonego miasta” (“Solar Strategy for a Sustainable City”). Wiodący badacz w szeregu krajowych i międzynarodowych projektów naukowych. Promotor i współpromotor projektów dyplomowych magisterskich i inżynierskich na Wydziale Architektury Słowackiego Uniwersytetu Technicznego w Bratysławie. Współpracował z Biurem Naczelnego Architekta Miasta Bratysławy.

Dorota Sibińska - absolwentka Wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Warszawskiej. Od 2004 roku prowadzi wraz z Martą Nowosielską i Filipem Domaszczyńskim własną pracownię projektową XYstudio, specjalizującą się w projektowaniu obiektów przeznaczonych dla najmłodszych. Od 2009 roku pracownia rozwija markę atestowanych mebli dziecięcych Locomoco, laureata nagrody „Must Have 2011”. Laureatka Nagrody Architektonicznej Polityki z 2015, Grand Prix Nagrody Architektonicznej Polityki z 2020, konkursu Życie w Architekturze w latach 2015-2020, Grand Prix Architektonicznej nagrody Prezydenta Warszawy wraz z tytułem ulubieńca mieszkańców, tytuł lidera dostępności w 2019 i 2020 roku przyznawany przez Fundację Integracja oraz Architekta/Urbanisty 2020. Projekty XYstudio otrzymały nominacje europejskiej nagrody im. Mies van der Rohe. Skupiona na potrzebach człowieka promuje architekturę odpowiedzialną społecznie.

Magda Garncarek - absolwentka socjologii (Uniwersytet Łódzki) oraz fotografii i komunikacji multimedialnej (poznańska ASP). Zajmuje się wpływem dizajnu i architektury na codzienne ludzkie doświadczenia, a także strategią i komunikacją dla branży architektonicznej, projektowej i nieruchomości. Inicjatorka akcji „Otwieramy Szkoły”, w ramach której powstała pierwsza ukraińska szkoła w biurowcu. W kolejnej odsłonie projektu ma zamiar zająć się szerzej przestrzeniami polskich szkół publicznych

Anna Pashynska - współzałożycielka i kuratorka laboratorium miejskiego “MetaLab“, biennale miejskiego “City Scanning Session“, otwartego warsztatu “Parasolka“ w Iwano Frankiwsku (Ukraina). Kieruje różnorodnymi projektami, specjalizuje się w badaniach i projektowaniu przestrzennym, projektowaniu produktów, społecznościowych publicznych projektach przestrzennych, oraz w planowaniu instytucjonalnym. Organizacja społeczna MetaLab jest laboratorium rozwoju miast działającego na rzecz sprawiedliwego społecznie, komfortowego przestrzennie, bogatego kulturowo, odpowiedzialnego wobec środowiska naturalnego i opartego na zrównoważonej ekonomii środowiska miejskiego. Dla osiągnięcia owych celów MetaLab działa na rzecz stworzenia wspierającego środowiska, pola do eksperymentów, gdzie potencjał społeczny i przestrzenny miasta może być rozwijany i sprawdzany w praktyce.

Tania Pashynska - współzałożycielka i kuratorka projektu “Co-Haty” w Iwano Frankiwsku (Ukraina), architektka, scenografka, artystka 3D z doświadczeniem pracy w Austrii, Niemczech i Ukrainie.

Architekt i badacz działający w obszarach projektowania budynków i statków wodnych. W 2007 r. ukończył Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej, na którym obecnie pracuje na stanowisku adiunkta. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 2018 roku za pracę Architektura budynków pływających: uwarunkowania i kierunki rozwoju w Polsce po roku 2000. Od marca 2022 koordynator pomocy Ukrainie na Wydziale Architektury PW.

Ekspertka w dziedzinie zrównoważonych rozwiązań w przemyśle budowlanym, projektowaniu budynków i rozwoju miejskim. Absolwentka Wydziału Inżynierii Lądowej Słowackiego Uniwersytetu Technicznego w Bratysławie. Posiada także doświadczenie w zarządzaniu projektami, wykładach, oraz konsultacjach projektów badawczych dotyczących zrównoważonego rozwoju. W ostatnich latach aktywnie działa w zarządzie Słowackiego Instytutu Domów Pasywnych. Od 9 lat jest jego przewodniczącą. Koordynatorka szeregu projektów unijnych zarządzanych przez Biuro Naczelnego Architekta Miasta Bratysławy, dotyczących szerokiego zakresu tematów związanych ze zmianami klimatu, renowacją zasobów mieszkaniowych, a także trwającego obecnie projektu zmierzającego do stworzenia dzielnic pozytywnych energetycznie (ATELIER to finansowany ze środków Unii Europejskiej projekt z zakresu inteligentnego miasta mający na celu tworzenie i rozpowszechnianie dzielnic pozytywnych energetycznie). Powołała inicjatywę Manifest2020 zajmującą się wpływem sektora budowlanego na środowisko, klimat i bioróżnorodność na terenie Słowacji. Manifest 2020 w 2021 roku został oficjalnym partnerem Nowego Europejskiego Bauhausu. Aktywnie brała udział we wsparciu uchodźców z Ukrainy poprzez podjęcie w odpowiedzi na apel Shigeru Bana realizacji tzw. Paper Partition System wypracowanego przez jego zespół.

Student czwartego roku Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego we Lwowie na kierunku Studia o Kulturze, specjalizacja zarządzanie projektami. Od prawie roku kierownik projektów we lwowskiej pracowni architektonicznej Re+. Ma 20 lat. Pochodzi z Humania, miasta w środkowej części Ukrainy.